عروسک «باربی» همواره در سالهای اخیر مورد انتقاد مذهبیون کشورهای اسلامی بوده است، اما در سالی که گذشت، اولین اعتراض دولتی نسبت به حضور عروسک های باربی در بازار اسباب بازی ایران رخ داد.
آیت الله دری نجف آبادی، دادستان کل کشور، در نامه ای رسمی و سرگشاده به پرویز داوودی، معاون رئیس جمهور نسبت به حضور عروسک های خارجی در بازار ایران، بویژه باربی، هشدار داد.
وی در این نامه خبرساز آورد:« «ورود بیرویه این قبیل اسباببازیهای وارداتی که متاسفانه اغلب از مراجع غیررسمی(عمدتا به صورت قاچاق) وارد کشور میشود مخاطرات فرهنگی و اجتماعی مخربی به دنبال خواهد داشت. چهرهسازی شخصیتهایی چون (باربی، بتمن، اسپایدرمن، هری پاتر و...) و ورود بیحساب CDبازیهای رایانهای و فیلمهای سینمایی ناموجه همه و همه زنگ خطری است که به مسوولان کشور و بخصوص کارگزاران عرصه فرهنگ نهیب میزند.»
گفتنی است که پیشتر در تحقیق یک موسسه مطالعاتی، ایران، سومین وارد کننده اسباب بازی در جهان پس از آمریکا و انگلیس شناخته شده است.
دغدغه اصلی دادستان کشور، هویت بخشی این اسباب بازی هاست: «ورود بیضابطه این ابزار به کشور، موجب بحران شود و به روند شکل گیری شخصیت نونهالان کشور خدشههای جبران ناپذیررا وارد کند.»
دری نجف آبادی در حالی از این روند انتقاد کرده است که دیگر نهادهای مسئول، هیچ گونه اقدام مناسبی برای این هجوم فرهنگی در نظر نگرفته اند.
طبیعی است که نمی توان با زور و جبر، مانع روند جهانی شدن کشورمان شد، روندی که قاعدتا خطراتی را برای فرهنگ اصیل و ارزشهای ما خواهد داشت و مسئولان باید با اتخاذ تدابیر مناسب از بین رفتن آنها جلوگیری کنند.
در سالهای دور، یکی از متولیان امور کودکان، اقدام به تولید عروسکهایی با نام «دارا و سارا» نمود و که بدلیل تبلیغات ضعیف، کیفیت نه چندان مناسب تولید چین، عدم جذابیت کافی و نداشتن برتری نسبت به نمونه های خارجی، مورد اقبال قرار نگرفت.
آیا واقعا هیچ نهادی در ایران به دنبال این رفت که چرا باربی و امثالهم توانسته اند سهم مناسبی از بازار ایران را در اختیار بگیرند ولی دارا و سارا هنوز در مهجوریت به سر می برند.